πτέριο

το / πτέριον, ΝΑ [πτερόν / πτέρις]

νεοελλ.

ανθρωπολ. περιοχή τού κρανιακού θόλου, όπου συναντώνται τα οστά μετωπιαίο, βρεγματικό, κροταφικό και η μεγάλη πτέρυγα τού σφηνοειδούς

αρχ.

1. μικρό φτερό

2. το φυτό φτέρη

3. το φυτό καλλίτριχον*.